Stotteren

Types van stotteren: Er wordt een onderscheid gemaakt tussen primair stotteren en secundair stotteren

Het primair stotteren hangt samen met een spreekvloeiendheids - stoornis en is zoals het woord het zegt: beginnend stotteren.  Dit kan zijn in de vorm van woorden herhalen (herhalingen), vastzitten op een letter (blokkades) en verlengingen. Stotteren is ook een veranderlijk iets.  Soms lijkt het verdwenen, plots duikt het weer op.   Primair stotteren ontstaat tussen het 2e  en het 5e levensjaar.  Het zou volgens de laatste berichten uit verschillende onderzoeken verband houden met een aangeboren synchronisatie – stoornis in de hersenen. 

Deze aanleg is vaak erfelijk, maar dat wil niet zeggen dat iedereen met deze aanleg in de familie gaat stotteren.  Daarnaast kunnen ook mensen zonder familiaire aanleg gaan stotteren.  Omgevingsfactoren kunnen het stotteren doen toenemen of in stand houden.

Secundair stotteren is het door  een stotterend persoon aangeleerd gedrag dat zeer complex in elkaar zit en verschilt van persoon tot persoon.  Secundair stotteren ontstaat wanneer het kind zich bewust wordt van zijn/haar primair stotteren.  Als reactie gaat het kind vluchten en/of krampachtig vechten.  Enkele voorbeelden hiervan zijn: vertonen van vlucht-, vermijdings-, en isolatiegedrag, synoniemen gebruiken, zinsconstructies veranderen, situaties vermijden (telefoneren, bestellen,..) e.a. 

Indien u meer informatie wenst kan u me steeds contacteren.